Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Τωρα «οι Αυτοι» ειναι παντου




Ειναι σαν τα φιδια...
 Ειναι μαζι στις δαιδαλωδεις υπογειες Στοες τους, αλλα βγαινουν απο διαφορετικες τρυπες!!!
Κοινης εμπνευσεως στοχοι, ιδιος ο τροφός, ταχα διαφορετικες οι αφετηριες!
Αν καναμε ενα παζλ των εικονων τους και των χώρων τους, θα τρομαζαμε απο την πολυδιασπορα που ευνοησε η οριζοντια πλεον κατανομη τους.
 Καποτε ηξερε καποιος «ποιος ηταν πού» και φυλαγε τα νωτα του!
Ελεγες, « δεν παω εκει γιατι ειναι εκει ο Αυτος!».
Τωρα «οι Αυτοι» ειναι παντου! Τρυπωσαν παντου, σαν το σαρακι!
 Σα ψειρες  στ αλευρακι! Που καποτε περιεγραφε την Ελλαδα ως 97 % ομοιογενη εθνικα, γλωσσικα και θρησκευτικα, κρατικη οντοτητα.
40 τοσα χρονια μετα, ποιος μπορει να το ισχυριστει! Αυτο που τωρα το λεν «ΠολυΦονία» και ιδεολογικο πλουραλισμο, ειναι πλεον διαδικασια εξάπλωσης στρατευμενων η εξαγορασμενων!
Καθηγητων, γραφιδων, δημοσιολογων! 
Και μην ψαχνετε την διαφορα!
Πουθενα, ποτε, δεν υπαργει δραση χωρις κερδος!
Γιατι οπως ελεγε ο συγχωρεμενος ο Γιαννης, οπου δεν υπαρχει κερδος υπαρχει σιγουρα ζημεία!
Δεν τους νοιαζει αν το εισπραττουν ευκολα -το κερδος!- απο τους Εθελοντες Ηλιθιους ή το αγοραζουν απο τους Πουλημενους (ηλιθιους και μη!). 
Τα καταφεραν να μη μπορουμε να ξεχωρισουμε το ασπρο απο το μαυρο, το καλο απ το κακο, το σωστο και το λαθος, το δεξι απο τ αριστερο, το εθνικο απο το ανθελληνικο... 
Αν σταθει ενας ανθρωπος σ ενα σταυροδρομι σαν αλλος Ηρακλεας, το πολυ που θα υπαρχει σαν επιλογη ειναι να κατσει στ αυγα του η να παει στον συντομοτερο γκρεμο!
 Με το χορο του Ζαλογγου  ως στοιχειο ...ελλογης αποφασης!! 


Κυριακή 17 Ιουνίου 2018

17 Ιουνίου 2018... 70 χρόνια μετά το κατάφεραν....

Πριν λίγες ώρες, οταν μας έφτυναν κατάμουτρα, φέρνοντας αδιάντροπα το αφεντικό τους και τους συνΤρόφους τους να γιορτάσουν την ΝΙΚΗ τους, μουρθε ξανα στην μνήμη μου η μάνα μου...
Μικρό παιδί το '43...8 χρονών. Μες στο καταχείμωνο, με τους Γερμανούς  να εχουν περάσει και να έχουν κάψει το χωριό... Ισα που είχαν γλυτώσει....
Κρατώντας τα δυό παιδιά της στην αγκαλιά της, τα δίδυμα στο μπισίκι , με το βιό της να …απαλλοτριώνεται απο τα «καλοπαιδα» του Αρη, η μανα της, απελπισμένη που δεν θαχε μπουκια να τα ταϊσει,  έβλεπε τον  άντρα της να στέκεται σιωπηλός, με τα χέρια κρεμασμένα, με το βλεμμα άδειο κι ανήμπορο. 
Τους κοιταζε  και τα χείλια της, ισα που τ΄ ακούγε, σαλευαν για να βγει απ την ψυχή της…
-Κακόν ψόφον νά ‘χετε! Κακόν ψόφον!

Τον είχαν!
*****
Σημερα…
 ****
Ολοι μαζί, όλοι μαζί, όλοι μαζί!
Να τους σκεφτόμαστε! Όλους!
Με μια φωνή! Μια σκέψη! Οργισμένοι!
-Κακόν ψόφον νάχετε! Κακόν Ψοφον!
Σιχαίνομαι την άθλια φυλή των «Συνεργατών», που λέρωσε την ψυχή των Ελληνων από την μεταπολίτευση και μετά!
Τα σιχάματα που εφεραν “σωτήρες” τις ύαινες   των παγκοσμιων αγορών, τους Σχεδιαστές της Οικονομικής αλλά κυρίως, της Εθνικής εξόντωσης του Ελληνισμού.
-Κακόν ψόφον να έχετε αΛητες του κόσμου! Κακον ψόφον!
Το μόνο όπλο που έχω μαζί με την λύπη που ματώνει την ψυχήν μου, η κατάρα μου!
Σαν τότε που σήκωσε και τα δυο της χέρια να το κάνει, η γιαγιά ! 
Οταν η πόρτα έκλεισε πίσω τους και οι φωνές και τα ποδοβολητά των αλογων τους εσβησαν…
και έμεινε να την τρελλαίνει η προοπτική ενός χειμώνα χωρις δυο χουφτες καρπό!

Αει στο γερο Διάολο!
Ουστ!
Κακον και άθλιον τον ψόφον!