ΕυΧές για το 2014! Να γίνω κάποιος και εγώ, το πρόβλημα να λύσω!

Είναι μέρες που σκέφτομαι σαν τί ευχές να γράψω,
το  2014 μαζί σας να γιορτάσω!

Προχθές και χθες! Τελείωσε!
Η έμπνευση μου ήρθε!
Ειδήσεις είδα κι έφτασε!
Σεις ουρανοί , ανοιχτείτε,
και των Ελλήνων τις ευχές

αμέσως να δεχτείτε!

" Μες την καινούρια την χρονιά
– κι από ζερβά κι από δεξξα-
ξέρω καλά τί θέλω πια!
Βρήκα το ειδωλό μου!

-ΤσουκαλοΛιαπης θα γενώ,
μια συνταξαρα θα ‘χω εγω,
με Τουαρέγκ θα τριγυρνώ
και με φκιασμένο αριθμό,
φόρους δε θα πληρώνω!
Κι εσύ μαΛακα που θα ρθεις
και με οργή θα φτάσεις
στην αίθουσα της Κάλπης,
στο κέντρο να σταθείς
και ν ανακράξεις!

– Θέλω να γίνω Τσουκαλάς,
θέλω να γίνω ζΛιάπης!

Κάτσε σε στάση προσοχής
και με στεντόρεια την φωνή
σπεύσε τ’ ανάλογα να πεις
Τα ΛΟΓΙΑ!

…….αν είσαι αριστερουλης…..
(και πασοκουλης μια χαρά σου πάει!)

-Συνταξιούχος φουκαράς, εγώ,
που Ξυριζα ψηφίζω,
Θέλω να γίνω ΤσουΛακάς,
χοντρόσβερκος χοντρομπαλάς,
Αριστερός και ΜπρατσΑρας
ΚΑΙ ΣυνΔικαΛηστης!
Να με προσλάβει η Τάδε μπανκ
να με υιοθετήσει,
και τ ‘ όνομα της να υμνώ
Όσο θα το θελήσει!

Το δάχτυλο μου να κουνώ,
…και να το βάζω όπου μπορώ,
κι ΑΛΛΟΥΣ να λέω
ΛΑΜΟΓΙΑ!

κι αν είσαι Νδούλης……
….αυτά είναι τα ΛΟΓΙΑ!

-Συνταξιούχος φουκαράς εγώ,
που την ΝΔ ψηφίζω,
Θέλω να γίνω χΛιαπης!
Με μια τζιπάρα να γυρνώ
και μ´ ένα ΙΖΑ αριθμό 4000
(Ναχω "πιστοποιήσει" δηλαδή
πως είμαι Φλακας τόσος και τεντιμπόης πόσος;!)
Να το τινάζω το μαλί
και να το παίζω προσιτός
καβάλα σε γαϊδούρι,
για να πουλαω μούρη!
Όπως τα λέω
ΚΟΡΟΙΔΑ!

Επιμύθιον!
Με κείνα τα χεράκια μας
που τώρα τους μουντζώνουν,
με κείνα τους "σταυρώσαμε"
και… τουαρέγκ τους δώσαμε,
να χουν να καμαρώνουν!

Κοντά τα χέρια μας λοιπόν!

Ελπίδα, Ελλάδα, ας ΞαναΓεννηθείς μαζί Του!

Με φοβισαν τα κόκκινα που φόρεσες απόψε, εκείνα που θυμίζουν τα παλιά!

Κοκκινο παντού!

Γιατί η Κοκκινοσκουφίτσα παραγινωσε, εγέρασε  και ο Λυκος που αναστήσατε σώνει και καλά, μπορεί και να έχει πιότερο μυαλό από το δικό σας!

Κι αν δεν έχει, μπορεί να μας έπεισες εσύ σήμερα, να τον ξαναχώσουμε στο λαγουμι του!

Εσένα όμως ΝιοΓερε εκατοντάχρονε, σε σώμα 40ντάρη, μέρα που είναι, ας σε λογιστουν εκείνοι που θα σε διαλέξουν. Ξανά και ξανά!

Βαλε κανα φαναρι στο δρομο που χαραξες κυρ Αλέξη!  40 χρονια μετα, περπατας ακομα, ψαχοντας!
Χρεώνοντας στη μνημη, την κριση και την λογικη, Παπαδοπουλους και …ναζιδες!
Ειδες;
Πού ωδηγησαν την Πατρίδα μας οι δράσεις  ολων των απόγονων των Προοδευτικών-μηπώ καμμιά βαριά- δυνάμεων ! Στην εποχη μας!
Στους δυνάστες του τότε, λυτρωτές του σημερα!
Αρκετα με τους πεθαμενους λυκους!
Σιτεψαν και μπουρδελεψαν πια οι ΚοκκινοΣκουφιτσες! Δεν περνάνε πια για θύματα!
Ασε που, παει,  είχε  αποθανει και το …τερας!  Οσο κι αν αναστήσατε  το ....εκτόπλασμά του!
Μη φοβοσαστε! Κοιτατε τα ζωντανα θηρια κι αστε την σκονη εκει που ανηκει!
 
Επί του παροντος, εχετε διαλεξει τον …Κυριο Κουτσούμπα ,κυρ Αλέξη, συναρχηγο της "επαναστασης";
Και δημοσια τον  καλειται να σας  στηριξει στην εξεγερση;
Το σκεφτήκατε καλά; Δένει η πρόσκληση με την ...σκηνική σας παρουσία και τα παραμύθια δημοκρατοσύνης που διακινείτε;
 
Κι οταν ξαναζησουν οι ψηηφοφόροι σας  τους ” γενναιους” να τους σώσουν, θα τους ψάξουν  στους …στρατούς  σας; Τα Πυρινοκατσαρολικά σας; Στα τάγματα μεταναστοεφόδου του ΑνταΡαΣία;
Γιατι ναί, αυτοί τα εχουν τα "γκογκοβια" για την αριστεροεπανασταση!
Αυτη που ασμενως ζητανε και τους τρωει ο κωκκκος τους  να δοκιμάσουν! Αγνοωντας τα δωρεάν μαθήματα τρόμου και θανατου, στην πιο τραγική του απόδοση που παίρνουν από το ΓιουΤιουμπ!

Θα τον ακολουθήσουν λοιπόν τον  ΝιοΓερο αρχηγό του Συριζα! Που καλεί σε αυτοδυναμία για το μπόνους των 50 εδρών!

Χωρις ομως "σημαία", χωρις "ταυτοτητα", χωρις "συνειδηση του ανηκειν"!
Γιατί κανένας δεν ρώτησε τον "Επικεφαλής του ΠολυΜελούς Συριζα", τι θα κάνει με την αισχρή καπήλευση της Ιστορίας από τα Σκόπια;
Γιατί κανείς δεν ανέφερε καν, τί θα κάνει το εξάμβλωμα της Μπεναρόγιας Αριστεράτζας που ηγειται,  απέναντι στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας;
Γιατί κανείς δεν ρώτησε τον ετερο πόλο του διχασμού, τί θα πράξει στο Αιγαίο, σε σχέση με την ΑΟΖ, τα πετρέλαια, την διαχείρηση της εννοιας του Αρχιπελάγους, της Ελληνικής νησιωτικής οντότητας;
Γιατί κανείς δεν ρώτησε τον εκατονταπόγονο της Διεθνιστικής, Παγκοσμιοποιητικης, Νεοταξίτικης, Ελληνοβατικής Αριστεράτζας, γιατί ΣΗΜΕΡΑ, κάλεσε τον δίδυμο αδελφό του, το ΚΚΕ, στην επέλαση που θα σημάνει η επιλογή του ως πρώτο κόμμα στις επερχόμενες εκλογές;;;
Ρώτησε τα στελέχη του, που στις 20 Οκτωβρίου του 2011, έβλεπαν στα ...ΚΝΑΤ, τα ....ΜΑΤ;

Αυτους βγήκατε να υποστηρίξετε,  αυτούς που χρόνια τώρα "περιλαβένετε" παντί τρόπω, 

 αυτούς καλείτε να συνεργαστείτε;

Και θέλετε οι αμνήμονες Ελληνες, 

λοβοτομημένοι από την Ληθη σας και τα αθλια σεβάσματά σας. 

τα μύθια και τα ξύδια σας, να ανεχτουν ξανά,

πάλι με το ίδιο άλλοθι, τους Γερμανούς και τους Γερμανοτσολίαδες που υποδεικνύετε,

 να τους υποτάξετε στου ΣοροΑμερικανοτσολιάδες προστάτες σας;;;

Και οι όποιοι "ευμνήμονες" θα σας αφήσουνε μοναχους;

Οχι και πάλι Οχι!

Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ! Αν θα με πεί ΚνητοΤσολιάς, ...Ψαροκασέλλα!

 Μου λέν αν φύγω απ το μαντρί πως θα χαθώ,

μόνο στους στάβλους τους μπορώ να γυροφέρνω,

και πως πιο πέρα ενα ανήμερο θεριό

θα περιμένει να με κάνει να υποφέρω...

Κι αφού φοβούνται πως μπορεί να το σκεφτώ,

κι άμα την κάνω απο την στρούγκα, θα με χάσουν,

μου λεν "Θυμίσου πως αυτό το σκηνικό

ειν' η ζωή σου και ποτέ δεν θα στ΄ αλλάξουν"

Δίνω τα χέρια μου και κλείνω το χορό

ανθρώπων δύστυχων, ανήμπορων να κλάψουν

Σιγά την στρούγκα που θα  χάσω, αν χαθώ,

Σιγά μην κλάψουν αν "κερδίσουν" ό,τι χάσουν!

Αμα λεπίδι μεσ' στην στάνη σας με βρεί,

ή  άμα ο Λύκος, εκεί έξω, περιμένει,

Σιγά μη κλάψω που τον θάνατο θα βρώ,

Σιγά μη κλάψουν που, κι εκεί, θα τους προσμένει!

Μου ´παν αητός άμα γενώ, θα ζαλιστώ!

Κάλλιο γουρούνι μες στις λάσπες να κυλιέμαι,

μου παν, αν θέλω, το σκοινί μου να βαστώ

και μοναχός μου, αμα γουστάρω, να κρεμιέμαι!

Σιγά μη κλάψω, αν το θάνατο θα βρώ

σιγά μη κλάψω, που παντού θα με προσμένει!

Μου λεν άν έχω την πατρίδα στη καρδια,

αν αγαπάω την γενιά μου  και τη γή μου

αμα θυμώνω που ενας Στούρνος την πουλά 
που είναι οι Ουννοι, οι ανελέητου εχθροί μου,

Αυγής κατάσκοτης και μισερής ειμ΄ οπαδός,

Ενας βρωμιαρης ρατσιστής ,καταραμένος!
Ενας απιθανος ΑΝΕΛ, ενας χαζος,
Ενας ηΛίθιος αεροΨεκασμένος!

Πέστε μου κι άλλα!

Να συνηθίζω τις βρισιές ο "οξαποδώ"

να μη βαραίνει της ρετσέτας η ταμπέλλα,

Κι αφού το ξέρω, ΕΓΩ, ποιος ειμαι αυτός,

Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

που θα με πεί ΚνητοΤσολιάς , ΨΑΡΟΚΑΣΕΛΑ!

Ζητώντας συγνώμη από τον Αγγελακα,
που τον ξεπατικωσε ετσι αδιαντροπα,
ενας ηλιθιος!
Δε πα να χαθείς παλιο μαλθάκα!

Οχι ρε Πάλι, όχι! Ειναι γλώσσα νεκρή η Ελληνική;

Ναι, ναι ξέρω! Δεν εννοείς την Νέα Ελληνική!
Δεν μιλάς για τον ανθό! Για τις ρίζες της μιλάς!
Αλλά δεν πρόκειται κυρα Μαρία, για τις ... κακοβαμμένες ρίζες των μαλλιών σου! Οχι!
Για τις ρίζες μιας γλωσσας που γεννάει χιλιάδες χρόνια  τώρα, μιλάμε!

Όχι ρε πάλι, Όχι!

           *

Όχι ΡεΠούσαι,Να χαρείς!

Ξανά;

Πάλι εργολαβία;;;

Όχι, ρε!

ΡεΠούστην ευχή την βρίσκεις την καρδιά,

στην ίδια ευκαιρία ,

να ξανακάνεις εμετό, πάλι,

στην ιστορία!

ΡεΠούστην Οικουμένη ακούστηκε

μία κυρά Μαρία

να φτύνει έτσι αδιάντροπα

το αίμα, τη θυσία, 

την μνήμη αυτών που έζησαν

τέτοια ανείπωτη σφαγή,

τέτοια θηριωδία!

ΡεΠούστην οργή θα βρω

άλλη καμιά στον κόσμο,

να ‘χει το θράσος όλο

και χίλιαφτακόσια αθύρματα να της χαρίζουν ρόλο…

Μες στην Βουλή,

χωρις ντροπή

να ‘ναι των Τούρκων η φωνή;

Και να την δίνει για να πει

πως «των Ποντίων η σφαγή

δεν είναι ιστορία!

Δεν είναι μια απάνθρωπη,

αισχρή γενοκτονία!»

Πως «του Ζαλόγγου ο χορός

Είναι μυθιστορία!»
Πως τα Αρχαία Ελληνικά
"ζουν" στα νεκροταφεία!

Σε κοιτάζω…

Τα φρύδια που τα «κάρφωσε» το μπότοξ,

τα χείλια σου τ’ αλίπωτα, σφιχτά,

τα μάτια σου που λύκαινα θυμίζουν

αμίλητα «μιλάνε», δυνατα.

Μου σκίζουν, μου ρημάζουν την ψυχή μου,

μου μπήγουν το μαχαίρι στην καρδιά!

Λυπάμαι τα παιδιά που σε ακούνε…

Εμείς έχουμε ακόμα αντοχές.

Αντίσωμα που σώσαν οι γονιοί μας,

σε μνήμες που κρατήσανε γενιές!

«Εμβόλιο» τους κάνεις ν΄ ανοσούνε,

και συ και τα ΣυνΤρόφια σου, οι «γνωστοί»,

την Λύσσα και το Μίσος δεν θα δούνε

στους λύκους και τα όρνια που θα ‘ρθούν…

Το δέντρο που τα γέννησε θα κόψουν

και άρριζα, μονάχα, θα βρεθούν.

Της θάλασσας το κύμα θα ξεβράσει

κλαράκια ξεραμένα, σα δαδιά.

Στα χέρια θα τ´ αρπαξουν, θα τα κάψουν,

αυτοί που δεν ανήκουν  πουθενά.

Όχι ΡεΠούσαι,Να χαρείς,ξανά!