Τα είχα δεί πριν χρόνια στις ταϊστρες της Δαδιάς, στον Εβρο!
Μου χε κάνει εντύπωση μια αφίσα που περιέγραφε τον ρόλο τους στο "καθάρισμα" της Φύσης από τα «πτώματα» των Ζώων και πώς, συστηματικά, συνεταιρικά και κυρίως "εν τάξει", δεν άφηναν τίποτα πίσω να την «βρωμίζει», ούτε "κοκαλάκι!"
Ολοι παρόντες στο φαϊ.....
Μέχρι να βεβαιωθούν ότι το "Ζώο" είναι πραγματικά νεκρό, στέκονται όλα τα Νεκροπούλια, γύρω του, προσεκτικά και συνετά.
Ο επιθανάτιος Ρόγχος πρέπει να ακουστεί! Ο θάνατος να είναι γεγονός, για να πάρουν θέση στο τσιμπούσι!
Την αρχή κάνει πάντα ο Μαυρόγυπας.
Χρησιμοποιεί το δυνατό του ράμφος για να σχίσει το σκληρό δέρμα του ζώου ανοίγοντας το δρόμο στη "μάσα", προς όφελος και των άλλων γυπών.
Ο Mαυρόγυπας διαλέγει τα "σκληρά μέρη" του ζώου, όπως οι μύες και οι τένοντες και τα κόκκαλα.( Βαλτε στη θεση τους τις Εθνικές Δομές Χαρακτηρισμού της Εννοιας «Ελλάδα», που στηρίζονται από την Αμυνα, την Παιδεία και την Εθνική ανεξαρτησία) Επειδή τρέφεται με τα επιφανειακά μέρη και δεν προχωρά σε «βάθος», δεν χρειάζεται μακρύ και γυμνό λαιμό όπως το Όρνιο. Τα ισχυρά στομαχικά υγρά που διαθέτει διαλύουν ακόμα και «μεγάλα κόκκαλα.»
Το Oρνιο ζει ομαδικά δημιουργώντας αποικίες σε απρόσιτες βραχώδεις ορθοπλαγιές και ενίοτε σε ουρανοξύστες του ΜανΧάταν ή του Σίτυ. Ακόμα, πολλές φορές, και στις παρυφές των Κολωνακιώτικων βραχογραμμων ή τις Πορσεπατητες κορυφογραμμές της Εκάλης και των περιχώρων! Όταν ένας «βράχος» έχει κατάλληλα διαμορφωμένα «κοιλώματα τρούπες», πολλά ζευγάρια μαζί τον καταλαμβάνουν. Χρησιμοποιώντας την αποικία του σαν ορμητήριο το Όρνιο, μπορεί να καλύπτει μεγάλες αποστάσεις ψάχνοντας για τροφή.
Ο Μαυρόγυπας χάρι στο Σκληρό του ράμφος τρώει τους Σκληρούς μυς. Ανοίγει το φαγοπότι στους συστηματικούς συνεταίρους του που ακολουθούν υπομονετικά την σειρά τους!
Το Όρνιο συνεχίζει τους μαλακούς ιστούς και τελευταίος ο Aσπροπάρης
με το μακρύ του ράμφος, εκείνο το κέρινο και ωχρό του θανάτου ράμφος του, τρώει τα εντόσθια και τα ΜΑΤΙΑ που βγάζει από τις κοιλότητες τους, ότι δηλαδή «πολύτιμο» κρύβει, προφυλάσσει το Ζώο σ΄ όλη του τη ζωή, στις κοιλότητες του σώματος του!
Όταν συμμετέχει και ο Γυπαετός στο τσιμπούσι, τότε “εξαφανίζονται” και τα κόκαλα. Αφού μπορεί να τα φάει ολόκληρα ή να τα σπάει πετώντας τα από ψηλά και να ρουφήξει ηδονικά το μεδούλι τους!
Σπάνια θα δει κανείς 2 μαυρόγυπες να τρώνε μαζί.
Μόνο αν είναι ζευγάρι ανέχεται το ένα το άλλο
Tα τρία είδη γύπα της περιοχής του Έβρου, μπορούν να εξαφανίσουν το πτώμα ενός μεγάλου ζώου σε μόλις λίγες ώρες. Ενώ τα τελευταία όρνια εξακολουθούν να καταφθάνουν, το φαγητό έχει ήδη ξεκινήσει.
Αν και φαίνεται ότι όλα γίνονται με χαοτικό τρόπο, κάθε είδος έχει ένα ξεχωριστό ρόλο να παίξει στη γιορτή.
****
Εκτός των Χρωματιστών Πουλιών του κυρ Νίκου, λοιπόν, υπάρχουν και τα πουλιά της κατηγορίας των Όρνεων! Από το μεγαλύτερο ως το μικρότερο! Από το πιο μαύρο ως το πιο παρδαλό!
Που καιροφυλακτούν για χρήσιμους νεκρούς και αρέσκονται, συνήθως, σε επαναστατικογεννείς κηδείες!
Εκμεταλλευόμενοι τους χρησιμότατους Ηλίθιους, που πέφτουν στα καλοστημένα δόκανά τους!
Όρνια τε και ψιττακοί, όλοι γύρω στο ταψί!
Αλοί στους πεθαμένους!
Αλοί στους πεθαμένους!
Ανασάνετε μωρέ! Οσο είμαστε ζωντανοί, τα Όρνια δεν μπορούν να ζυγώσουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου